Met de invoering van de Wet ruimtelijke ordening is vanuit het ministerie van VROM ingezet op standaardisering van bestemmingsplannen. Onderdelen van de regels zijn voorgeschreven, andere facultatief voorgeschreven. Bij het opstellen van de planregels is hierbij zoveel als mogelijk aangesloten.
Dit bestemmingsplan bestaat uit een verbeelding (plankaart), planregels en een toelichting. De verbeelding en de planregels vormen samen het juridisch bindende gedeelte van het bestemmingsplan. Beide planonderdelen dienen in onderlinge samenhang te worden bezien en toegepast. Op de verbeelding wordt aangegeven welke bestemmingen gronden hebben. Dit gebeurt via een bestemmingsvlak. Voor het op de plankaart aangeven bestemmingsvlak gelden de gebruiksmogelijkheden zoals die in het bijbehorende voorschrift worden gegeven.
De toelichting van het bestemmingsplan heeft geen rechtskracht, maar vormt wel een belangrijk onderdeel van het plan. De toelichting beschrijft de beweegredenen, de onderzoeksresultaten en de beleidsuitgangspunten die aan het bestemmingsplan ten grondslag liggen. Ook is de toelichting van wezenlijk belang voor een juiste interpretatie en toepassing van het bestemmingsplan.
De regels zijn verdeeld in vier hoofdstukken. Hoofdstuk 1 de begripsbepalingen en de wijze van meten.
Hoofdstuk 2 de bestemmingen, het belangrijkste hoofdstuk. Hoofdstuk 3 de algemene regels en hoofdstuk 4 de slotbepalingen